Aandacht. De meeste mensen vinden aandacht fijn. In menselijk contact is persoonlijke aandacht hetgene wat ons doet opbloeien. Een aandacht waarin je gezien en gehoord voelt in wie je bent. Daarmee is ons vermogen om aandacht te geven én te ontvangen een kostbaar goed.
Toch vinden we het meestal makkelijker om aandacht te geven dan om aandacht te ontvangen. Vooral als het niet zo goed met ons gaat. We hebben dan de neiging om ons te verbergen. We leven immers in een wereld waarin we graag succesvol en gelukkig op anderen overkomen.
Soms is de balans verstoord tussen draagkracht en draaglast. Als je teveel aandacht geeft aan de verwachtingen van anderen kun je uit balans raken. Zolang het leven niet te ingewikkeld is hoeft dit nog niet tot problemen te leiden. Maar als je iets heel ingrijpends meemaakt kan dat moeilijk zijn. Dan kan het zijn dat je niet voldoende draagkracht ervaart om hier mee om te gaan.
Is er iets waar je eigenlijk meer aandacht aan wilt geven? Veel mensen met wie ik hierover praat antwoorden dat zij hun leven zo hebben ingericht dat hun werk -en privéleven zoveel aandacht van hen vraagt, dat ze te weinig toekomen aan datgene waar ze eigenlijk naar verlangen. Zo had ik een verlangen om meer met muziek te gaan doen en besloot op mijn 52e om een studie voor muziektherapie te volgen. Ik heb aan den lijve ervaren dat er soms kleine wondertjes gebeuren als je aandacht geeft aan datgene wat je graag wilt.
In mijn jarenlange ervaring als bedrijfsmaatschappelijk werker en psychosociale therapeut, heb ik spelenderwijs ontdekt hoe muziek én natuur mijn werkwijze hebben verrijkt. Daarom weet ik uit ervaring dat deze hulpbronnen leiden tot een betere balans tussen draagkracht en draaglast.